Sandra yine kalbimi çaldı... Ruhumu beslemem için bana ipliklerden mama yaptı!

Hayatta benim için bazı insanlar vardır, ne dese, ne yapsa, ne yazsa, ne çizse, ne tasarlasa ilgimi çeker... Mesela Pınar Kür ve Murathan Mungan ne yazsa okurum, hayatımda tanıdığım en karizmatik insanlardan Aslı Deniz Helvacıoğlu ne anlatsa dinlerim, İlhami Atalay ve Elif Nurşad ne çizse, ne renkle hikayeler anlatsa tablolarında alırım göz banyomu, Alejandro González Iñárritu ne film çekse izlerim... Bu listem aslına bakılırsa biraz kalabalık çünkü ruhumu çok çeşitli ve çok zengin kaynaklardan beslemek benim için bir alışkanlık. Annemin sürekli canı sıkılan kızı olmamın özünde de aslında bu beslenme alışkanlığı yatıyor. Ruhumu beslemezsem bedenim de aç kalıyor sanki... Son zamanlarda -takip edenler bilir- yeni bir besin kaynağı da buldum! Sandra Backlund... Kendimi örgüler arasında kaybetme isteğimi tetikleyen ve bana ilham veren örgü tasarımcısı. 2011 koleksiyonunu görücüye çıkarmış. Ben bu parçalara bayıldım...

Gözlere bayram ettiren örgüler...

İlham konusu maalesef biraz karmaşık bir konu… Örneğin, kopyalayan kişi kopyaladığı şeyden ilham olmuş olmaz, patates baskısı gibi gayet kopyalamış olur. Hani minik bir detay görüp beğenip bunun üzerine “beyninizde çakan ışık”la yeni şeyler üretmeniz daha ilham konseptinde yer alırken, anneannelerin birbirinden model alıp yaptıkları şeyler gayet kopyadır.

Anneannelerin yaptıklarını anlıyoruz, kadıncağız torunlarına bir şeyler örecektir, modelini alır örer. Ancak en anlamadığım nokta, bir tasarımcının kopyalama yöntemiyle çalışmasıdır, çünkü bunun kendini sokmuş bir akrebin, kendini bile öldüremeyen güçsüzlükteki zehriyle sonsuza kadar dönüp durmasından farkı yoktur.

Ayrıca Mango, Zara hatta H&M gibi podyum trendlerini raflara taşıyıp tasarımları halka ucuza ulaştıran bir stratejiden yola çıkan marka, müşterinin iyi niyetli anneannesi gibi görülürken, bir tasarımcı “kopyacı” damgasını yer. E tasarımcı dediğin zaten trendlere yön vermesi beklenen kişidir. Bir tasarımcı farklı bir şey tasarlasın da biz de üretelim diye bekleşen kalabalık bir güruh olduğu da zaten aşikar. Fakat ne gariptir ki –aslında hak da veriyorum bir taraftan- maalesef tasarımcılar kopyalamaktan ve kopyacı damgası yemekten çok kopyalanmaktan korkuyorlar. “Biz tasarlayalım başkası üretsin, işin kaymağını kopyalayan yesin, oh ne ala!” demekle haklılar ancak, tasarımlarını kimin görse tanıdığı stiliyle marka olmuş tasarımcılarda bu korkunun çok fazla olmadığını da görüyorum. En azından çalışmalarına çok yansımıyor. Mesela Mark Fast, ne yapsa belli ki Mark Fast’tir. Bu durumunda kendini tekrarlama riski var, o ayrı bir konu. Ama yiğidin malı meydanda işte.

Neyse, ben hepsi birbirinden ağız sulandıran aşağıdaki örgü tasarımlarını görünce gözlerim resmen bayram etti. E nasıl etmesin, öyle şeyler tasarlamışlar ki, kopyalanamaz ancak ilham alınır! Bir teyzeye gidip şundan birin örmesini istesen teyze bunu örmez, çünkü bilir ki olduğu gibi örerse, giyecek bir torun bulamaz. Belki biraz ileri gidip sanat için sanat konusunu bile kurcalatabilir bu konu. Neyse, işte beni mest eden örgüler… Gözlerim bayram etti, haksız mıyım?

Yukarıdakilerin tümü: Sandra Backlund

Mark Fast (siyah elbise) ve Johan Ku

Bu muhteşem örgülerin tasarımcıları: Johan Ku, Mark Fast, Aran Baik ve Sandra Backlund.
 
Hepsine saygılar ve kucak dolusu sevgiler...

Bir Vogue Çılgınlığı: Knits Mania

Örgü deliliği aynen devam ediyor... Vogue China da sezonun örgü trendini birbirinden seyirlik parçalarla değerlendirmiş ve güzel bir çekim gerçekleştirmiş, hem de Ekim 2010 sayısı için… Bakalım en çok hangi parçayı beğeneceksiniz?

Moda Editörü: Elissa Santisi

Stil: Grunge

Vogue China Ekim 2010

Modeller: Meghan Collison, Fei Fei Sun

Tasarımcılar: Thom Browne, Marc Jacobs, Givenchy

Josh Olins’ Knits Mania

Bakmaya doyamadığım örgüler bundan sonra geliyoor :)

Kış için trendlerden trend beğen: Örgü deliliği….

Yeni sezonun bana göre en bomba akımlarından biri örgü trendi… En sevdiğim soğuk hava aktivitelerinden biri olan örgü örmeyi yine aksiyon planlarıma hazır eklemiş ve örgü çantamı birbirinden yumuşak yünlerle doldurmuşken, bu konuyu burada da paylaşmak istedim.

Boş zaman aktivitesi…

Öncelikle örgü delisi birisi olarak ilk tavsiyem bu sene kendinize illaki bir DIY örgü projesi bulmanız. Bir atkı bir bere olur, her ne olursa olsun kesinlikle stres alıcı bir eylem. Ben geçen sene bir hırka örmüştüm, onu da burada görebilirsiniz. Hem örerken olaya kanalize de olmanız da gerekmiyor, müzik dinleyebilir hatta film bile izleyebilirsiniz.

Podyumlardan...

Tasarımcıların 2010 kışı için tasarladığı örgü hırka ve elbiseleri podyumlarda bolca gördük… Şimdi sıra onları giymeye geldi. Çoğunlukla uzun hırka ve elbise şeklinde karşımıza çıkan örgüleri hatırlayalım…

Martin Margiela, Mark Fast, Dior

Martin Margiela avangard tarafından yaklaşmış olaya her zamanki gibi... Kesinlikle ilham verici. Nasıl ve nerede giyerim sorusunu değil, başka ne örebilirim sorusunu sordurtuyor.

Mark Fast, triko konusunda uzun zamandır takibinde olduğum bir tasarımcı. İlmeklerle oynamayı çok seviyor. Yukarıdaki elbise aslında onun kendine özgü stilini çok yansıtmıyor. Ama aşağıdaki elbiseyi nerede görsem Mark Fast'i tanırım.

Dior'un babyblue kurdeleyle süslediği dizboyu hırkası da sezonun trendini stil opsiyonu olabilirliği açısından anlatsa da ilham açısından kesat.

İllaki ilham alacaksak, kesinlikle aşağıdaki kolaj daha faydalı. Hem örmek için uygun, çünkü kalın iple örüldüğü için çabucak biter. Ayrıca "chunky knit" trendinin de görsel sözlükteki karşılığı olmaya aday bu örgüler, soğuk kış günlerinde sokağa yorgana sarılıp çıkma isteğine hizmet edecek.

Hüseyin Çağlayan

Çağlayan, bu kış sezonunda el örgüsü dokular yaratmış. Dokularını da aksesuar olarak tozluk ve atkılarda kullanmış. Benim favorim atkı.

Issey Miyake, Chanel, Issey Miyake

Chanel, her zamanki gibi silüeti olduğu gibi bırakmış. İnsanda tavşan sevme hissi uyandıracak kazak ve elbiseler yapmış. Soldaki fotoğraflar Uzak Doğu'dan. Çin'de düzenlenmiş bir örgü yarışmasının finalistleri... Bana podyumlardan çok daha enteresan geldi...

Bir sonraki yazımda daha da ilginç örgüler paylaşacağım... Şu kadarını söyleyeyim, benim gözlerim bayram etti...